Papuga karolińska (Conuropsis carolinensis) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Była endemitem, a także jedynym rodzimym gatunkiem papugi Stanów Zjednoczonych. Występowała w południowo-wschodniej części kraju, od doliny rzeki Ohio po Zatokę Meksykańską. Należała do monotypowego rodzaju Conuropsis.
Ostatni osobnik żyjący na wolności został zabity w hrabstwie Okeechobee na Florydzie w 1904 r., a ostatni zamknięty ptak - samiec Incas - padł w Cincinnati Zoo 21 lutego 1918 r. w rok po swojej partnerce Lady Jane, w tej samej wolierze, w której blisko cztery lata wcześniej padł ostatni osobnik gołębia wędrownego - Martha.[4].
Pomiędzy rokiem 1937 a 1955 trzy papugi wyglądem przypominające papugi karolińskie były obserwowane i sfilmowane na bagnach Okefenokee na granicy Georgii i Florydy. Jednak Amerykańska Unia Ornitologicznapo przeanalizowaniu filmu stwierdziła, że są to przypuszczalnie papugi innego gatunku, które uciekły z hodowli. Inne notowania tej papugi miały miejsce w hrabstwie Okeechobee pod koniec lat 20. XX w., ale nie zostały one potwierdzone okazami.
Papuga karolińska mogła wyjątkowo zalatywać daleko na północ od swojego lęgowego obszaru występowania. Kilka kości tego gatunku, w tym pygostyl odnaleziono w Calvert Site w południowym Ontario(Kanada). Możliwe, że pozostałości te zostały tam przeniesione w celach ceremonialnych[5].
Znane są dwa podgatunki tego ptaka:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz